24.10.12

Måli+Μarabu=Malibu



Είχα βρεθεί για να διακόψω -ότι μπορεί να διακόψει ένας φοιτητάκος από την καθημερινή ροή του- και επιδιδώμουν σε γιδόστρατες, φρύγανα και γκρέμια. Χόμπι που σπανίζουν στις υπεραστικές ημέρες μας. Σε ένα νησάκι, κει κοντά στη Μυροβόλο τη Χίο που τη λέγαν μερικοί, γιατί από φέτος η μαστίχα και η γή της  μυρίζει κάρβουνο. 

Άντρο κουρσάρων, πύρκαυλων και καραβοκύριδων, ήτο τα Ψαρά. Ήτο, γιατί η φτωχιά μου κρίση με έφερε στο στενάχωρο συμπέρασμα ώστε να αποστομώσω πως: Οι Κουρσάροι Κουρσεύτηκαν. Και εκεί συνειδητοποιεί κανείς πως η λαική μας ρίση Δώς στον Βλάχο λεφτά να σε... ισχυεί τελικά και για κάθε νησιώτη, χερσαίο ή κοσμοπολίτη έλληνα. Το ε με πεζά. Γιατί είμαστε φτωχός λαός τελικά. Όχι λόγω της κρίσης που μας έχει επιβληθεί αλλά της πνευματικής κακοήθειας και έκπτωσης που εμείς επιβάλαμε.

-Oκέυ;
-Ω καίει!

Ήτο λοιπόν απόγευμα την μέρα εκείνη του Αυγούστου που στη χώρα τούτη, ο κοσμάκις λατρεύει και τιμά την Παναγιά. 15 του Αυγούστου. Ημέρα αρκετά συμβολική για τους Χριστιανούς. Και συνάμα για την δική μου Κοσμογόνια ύπαρξη. Γιατί εκείνο το σούρουπο είχα την τύχη να έρθω σε επαφή με την ινδιάνικη ζωδιακή μου πεμπτουσία, κοινώς το τοτέμ μου. Τον Γερανό [Λατιν. Grus ή Gruis], το γνωστό πουλί. Όχι άμεσα, αλλά έμμεσα.

Μια επτάχρονη Διδώ, στη νήσο των Ψαρών· με βάφτησε ξανά. 
Δίχως να το ξέρει ή να το ποθεί.  Βρόντηξε τα λόγια Γερανέ, 
                                    αντί του ονόματος μου.

Κατασπαράζωντας ένα βράδυ το χρόνο μου σε μιά ιστιοσελίδα δημοπρασιών καρτποστάλ την οποία και σας παραθέτω στους υπερσυνδέσμους φτιαξίματος, βλέπε: CartesPostales

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΙΑ ΧΑΖΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ! 

Η δημοπρασία αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη ψυχαναγκαστική λειτουργία του ανθρώπινου νου και με τίποτα στον κόσμο δεν θα ήθελα να θέσω την υπόληψη σας σε ψυχωοικονομική μεγαλομανία και μανιώδη υλιστική καταδίωξη. 

Τα Μαραμπού [Λατιν. Leptopilus] μοιάζουν με τους Γερανούς. Δεν ανοίκουν στον ίδιο οικογένειακό τομέα γιατί τα Μαραμπού είναι πελαργόμορφα πτηνά. Βέβαια το βιολογικό της ανάστημα τα κάνει να φαντάζουν ως παρεμφερή πουλάκια. Μιας και μοιάζουν, πολύ ήθελα να κάνω ένα συνειρμό μέσω ζωολογίας και να γράψω για την ινδιάνικη βαφτησιά μου. Όπως και έκανα. Και αν βαριέστε το λογοτεχνικό υβρίδιο μου, μπορείτε να δοκιμάσετε τις σοκολάτες του ΙΚΕΑ που θα τις βρείτε στην έξοδο του καταστήματος την επόμενη φορά που θα το επισκεφθείτε. Είναι όντως πολύ νόστιμες και δεν θα πρέπει να σας πιάνει κακοήθεια που τις διαφημίζω. Είναι προϊόν σουιδικής καταγωγής. Άλλο που στη χώρα μας ταυζίζoνται με τα ΙΚΕΑ του μαλάκα του φασίστα. 

Βρείτε μου έναν! Έναν ζητάω να μου πείτε! Κάποιον ή κάποια που δεν έχει κάτι, ή έστω, δεν λιμπίστηκε ποτέ την παραμικρή σκατολοϊδιά ή κάποιο τυχαίο ματζαφλάρι απο την προαναφερθείσα υπεραγορά επίπλών. 

Όρκο ιερό θα πάρω πως δεν θα ξανακλέψω ποτές των ποτών τις σοκολάτες Μarabu από τον κύριο ΙΚΕΑ. Σας δίνω το λόγο μου. Σιγουράκι. Κουβέντα να γίνεται. Τέσπα.

Το γράφιμα της ανάρτησης ανακαλύφηκε χαζεύωντας στο παραπάνω site που σας έλεγα και επειδή έχω το ζιζάνιο της χαώδους επαγωγής σε Eλτόπο [El Topo (1970), που σημαίνει τυφλοπόντικας, -να σου την ζωολογία πάλι!- του Jadorowsky. Καλό εργάκι. Αξίζει να το δείς, όχι για να πεις ότι το είδες, αλλα για να σε δεί το ίδιο το εργάκι. Ξέρω τι σας λέω.] 

Και τι σχέση μπορεί να έχει κάποιο Μαραμπού που ποζάρει σε κάποιον αήμνηστο φωτογράφο, που το αποθανάτησε κάποτες. Κάπου στα 30᾽ σε κάποια ψαρόσκαλα του Μοπτί, στη χώρα που κάποιοι ονομάζουν Μάλι;

Η προφανής απάντηση είναι: Ψάρια.

Αλλά προφανής απάντηση έρχεται από τον Νίκο Καββαδία στην τελευταία στροφή του ομώνυμου ποιήματος του για το πελαγόμορφο πτηνό, που απεικονίζεται πολύ όμορφα στην καρποστάλ που σας ανέρτησα εν αρχήν τοιούτης της αναρτήσεως.


Τὸ χέρι τρέμει... Ὁ πυρετός... Ξεχάστηκα πολύ,
ἀσάλευτο ἕνα Μαραμποὺ στὴν ὄχθη νὰ κοιτάζω.
Κι ἔτσι καθὼς ἐπίμονα κι ἐκεῖνο μὲ κοιτᾶ,
νομίζω πὼς στὴ μοναξιὰ καὶ στὴ βλακεία τοῦ μοιάζω...




Kι όλα αυτά επειδή εδώ και τέσσερα (4) χρόνια που διαχειρίζομαι αυτό το περίεργο ιστιολόγιο, ήθελα τόσο και προσπαθούσα μοχθηρά να βρώ την έμπνευση να γράψω για το Μάλι.

Και να σου που πάλι, 
δεν γράφω για το Μάλι. 

Το μόνο που κατάφερα ήταν να αναφέρω το τοπονήμιο τέσσερις (4) φορές. Αλλά το δίστιχο που μόλις μηχανογράφησα, ικανοποιεί λόγιους εγωισμούς πως έγραψα κάτι για το Μάλι.








01. Boro - Orchestre Régional Du Mopti
02. Fitriwale - Le Kéné Star De Sikasso
03. Porry - Sorry Bamba Du Mali
04. Sosso  - Super Djata Band
05. Nanthan - Rail Band
06. Henne Amhee - Orchestre Régional De Sikasso
07. Alalaké - Bembeya Jazz National
08. Nama - National Badema
09. Sanjina -  Orchestre Régional De Kayes

Δεν υπάρχουν σχόλια: